Në mes të ofensivës diplomatike të BE-së dhe SHBA-së për shkak të tensioneve në Kosovë, por edhe përshpejtimit të dialogut, i cili sipas pritshmërive të Perëndimit duhet të çojë në marrëveshje mes Beogradit dhe Prishtinës, Moska zyrtare njofton se po avokon për qetësimin e tensioneve, por edhe shton fajin e Perëndimit për përkeqësimin e situatës në Kosovë, transmeton InfoShqip.
Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, po ecën me njoftimet e SHBA-së dhe Namaçkës se Serbia do t’i kërkojë KFOR-it kthimin e forcave të sigurisë në Kosovë, kështu që lind pyetja se sa i përshtatet tani qëndrimi “mbrojtës” i Rusisë.
Stefan Surliq, docent i FPN, thotë për Danas se Rusia tani po hakmerret ndaj Vuçiqit me lëvizjet e saj.
“Rusia ka qëndrim të qartë ndaj Kosovës, por njoftimet që po dërgohen këto ditë janë në një kontekst krejtësisht të ri, që është lufta në Ukrainë dhe Rusia perceptohet si armike e drejtpërdrejtë e Perëndimit dhe vendeve të BE-së. Prandaj, nëse RF qëndron qartë nga Beogradi, kjo interpretohet si një politikë dhe qëndrim i përbashkët i Serbisë në formën e një përfaqësuesi rus në Ballkan. Prandaj, çdo përshkallëzim eventual në veri të Kosovës do të interpretohej si dorë e zgjatur ruse dhe jo si përpjekje për të mbrojtur të drejtat themelore të komunitetit serb në Kosovë” – thotë Surliq.
I pyetur se pse po e bën Moska këtë, pasi ndoshta është në dijeni të pasojave, ai përgjigjet se për momentin nuk kemi pasur mirëkuptim të mjaftueshëm për Federatën Ruse për qëndrimin tonë dhe kjo mund të lexohet nga mesazhet e dërguara nga përfaqësuesit rusë të cilët thonë se Serbia do të vuante pasoja politike nëse do të vendoseshin sanksione.
“Nëse Serbinë e konsideron vëllazëror, duke parë kapacitetet, popullsinë, pushtetin politik në arenën politike, do të duhej të tregonte më shumë takt dhe mirëkuptim. Sepse miq dhe vëllezër të tillë mbahen në këto kohë. Moska e di shumë mirë se Perëndimi mund të bëjë një betejë me Rusinë pikërisht përmes Serbisë. Dhe nuk janë taktikë sepse duan ta konfirmojnë absolutisht ftesën e Serbisë dhe ta ngrijnë atë në kontekstin e një qëndrimi të largët nga Evropa dhe BE-ja dhe kjo mund të bëhet përmes Kosovës” – thekson Surliq.
Nga ana tjetër, analisti politik Dragomir Angjelkoviq thotë se fakti që rënia e së drejtës ndërkombëtare hyri në një fazë totalisht shkatërruese me agresionin e NATO-s kundër Serbisë në vitin 1999.
“Është logjike që sot, kur Perëndimi akuzon Rusinë për aktivitetet e saj në Ukrainë, ajo fuqi përfiton maksimalisht. Qëndrimi i saj është se ajo nuk e shkatërroi rendin ndërkombëtar, Uashingtoni dhe partnerët e tij e bënë atë, dhe Rusia tani thjesht po ndjek rrugën që NATO ka gjurmuar. Në këtë kontekst, është e kuptueshme që Rusia thërret Perëndimin për gjithçka që po ndodh tani në Kosovë e Metohi, pra këmbënguljen e Moskës për të qetësuar situatën e shkaktuar nga lëvizjet e njëanshme të shqiptarëve, të cilët mbështeten nga SHBA dhe Metohia. vendet kryesore të BE-së” – thekson ai.
Siç thekson ai, në fund i bën dobi edhe Beogradit.
“E shohim se si kalojmë kur i dorëzohemi me butësi Perëndimit, i cili i lejon palës shqiptare të shkelë të gjitha marrëveshjet e mundshme dhe të rrezikojë të drejtat e serbëve të mbetur në Kosovë. Prandaj, pavarësisht nga Moska, është e dëshirueshme të ngrihet çështja e mosrespektimit drastik dhe të vazhdueshëm të Rezolutës 1244 nga fuqitë kryesore perëndimore në nivelin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së dhe organeve të tjera ndërkombëtare. Ose të paktën të mbajmë një qëndrim të qartë se do ta bëjmë brenda një afati të përcaktuar saktësisht nëse Perëndimi nuk e frenon protektoratin e tij agresiv të Kosovës. Amerika gjithashtu nuk dëshiron që mbarë botës t’i kujtohet se kush e hapi kutinë e tmerrshme të Pandorës, duke vepruar në mënyrë institucionale ndërkombëtare të shtetit që ishte viktimë” – beson Angjelkoviq.
Ai beson se nëse Beogradi do të vepronte kështu, duke treguar vendosmëri, Uashingtoni do të ishte shumë më i përfshirë në frenimin e Kurtit.
“Ana tjetër e medaljes është se autoritetet serbe flasin shumë dhe bëjnë pak me qëllim, nga frika se mos ofendojnë qendrat e pushtetit perëndimor. Kështu, Beogradi zyrtar e ka humbur besueshmërinë dhe pak besohet në sharjen e tij në vija të kuqe” – thotë Angjelkoviq.
Dhe politologu Bojan Vraniq sheh një risi në reagimin e Beogradit.
“Sinjalet nga Rusia për konfliktet e reja në Kosovë janë vazhdimësi e politikës së tyre standarde për rajonin e Ballkanit Perëndimor. Lajmi është një reagim i vakët, ndoshta inekzistent, i Beogradit zyrtar ndaj dorës së zgjatur të Moskës. Para luftës në Ukrainë, në situata të ngjashme, presidenti Vuçiç do të ishte ndër të parët që do të thërriste ambasadorin rus për konsultime dhe deklaratat e mbështetjes do të ishin lajm i fundit në media. Tani duket sikur ndihma ruse po shihet më me kujdes, sepse do të irritonte edhe më shumë Brukselin tashmë të elektrizuar për shkak të barrikadave të reja” – tha Vraniq për Danas.
Ndërsa Dragoslav Rašeta, studiues i Rrugës së Tretë të Re, nuk sheh ndonjë përfitim për Vuçiqin.
“Padyshim që presidentit Vuçiq nuk i shkon për shtat të lidhet në asnjë mënyrë me Rusinë tani në kontekstin e zgjidhjes së krizës në Kosovë, para së gjithash për shkak të toksicitetit të vetë Moskës. Nga ana tjetër, Rusia nuk mund ta ndihmojë Serbinë në asnjë mënyrë sepse ndikimi i saj në Evropë është në rënie të lirë që nga marsi i këtij viti, duke përfshirë edhe Ballkanin. Lidhja e Serbisë sot me Rusinë vetëm sa i shton zjarr retorikës së Kurtit se Serbia është një Rusi e vogël dhe trashëgimtare e regjimit represiv të Millosheviqit nga vitet 1990” – përfundon Rasheta për Danas./InfoShqip.com
