“Vera e vitit 2025 mund të jetë e fundit që do të përjetojmë në paqe.” Me këtë deklaratë, historiani dhe profesori ushtarak gjerman Sönke Neitzel trazoi publikun gjerman, por edhe atë më të gjerë evropian. Në një intervistë me prezantuesen e shërbimit publik gjerman NDR, Anna Engelke , ai shpjegoi se çfarë e shtyu të bënte këtë deklaratë dhe çfarë kërcënimi sheh në Rusi. Ndërsa disa analistë besojnë se Rusia, e cila po përpiqet të arrijë qëllimet e saj ushtarake në Ukrainë, është ende një kërcënim i menaxhueshëm, Neitzel nuk është dakord. Ai beson se NATO duhet të përgatitet për skenarin më të keq. Sipas tij, Bundeswehr, ushtria gjermane, është një sistem jofunksional dhe çdo reformë serioze do të jetë një sfidë e madhe për qeverinë e dobët në Berlin. Ndërsa ai beson se qeveria e re do të përpiqet të zbatojë disa ndryshime, ai beson se këto nuk ka gjasa të jenë lloji i reformave që Gjermania dhe Evropa kanë vërtet nevojë në aspektin ushtarak dhe të mbrojtjes. Sipas mendimit të tij, Bundeswehr duhet të përqendrohet në tre fusha kryesore: mbrojtja nga dronët, mbrojtja ajrore dhe sigurimi i municioneve të mjaftueshme.
Kina e paparashikueshme
Situata ndërlikohet më tej nga zhurma gjithnjë e më e shpeshtë e armëve nga ushtria kineze në brigjet e Tajvanit, paralajmëron analisti ushtarak i NDR-së, Stefan Niemann. Shqetësimet po rriten se Presidenti i fuqishëm kinez Xi Jinping mund ta përdorë luftën në Ukrainë si një mundësi për të vendosur të sulmojë Tajvanin. Edhe pse Kina e ka pretenduar prej kohësh Tajvanin si pjesë të territorit të saj, Tajvani në realitet funksionon si një shtet i pavarur, me qeverinë dhe sistemin e vet politik demokratik. Pekini ka intensifikuar stërvitjet ushtarake pranë ishullit vitet e fundit, pjesë e një strategjie për të ushtruar presion mbi Tajvanin. Këto stërvitje shpesh përfshijnë manovra detare dhe ajrore që simulojnë bllokada dhe sulme ndaj infrastrukturës kyçe të Tajvanit, me qëllim frikësimin e popullsisë atje dhe demonstrimin e fuqisë ushtarake të Kinës.
Pushtimi i Tajvanit
Kina ka kërcënuar vazhdimisht se do të përdorë forcën nëse Tajvani shpall zyrtarisht pavarësinë. Këto kërcënime janë mbështetur nga ushtrime ushtarake në shkallë të gjerë dhe shfaqje force, duke përfshirë transportues avionësh modernë dhe avionë luftarakë të përparuar. Në përgjigje, Tajvani ka forcuar mbrojtjen e tij dhe ka rritur gatishmërinë e tij ushtarake, por mbetet shumë i varur nga mbështetja e Shteteve të Bashkuara. Shtetet e Bashkuara kanë pasur një angazhim dekadash për vetëmbrojtjen e Tajvanit, siç përcaktohet në Aktin e Marrëdhënieve me Tajvanin të vitit 1979. Sipas këtij akti, Shtetet e Bashkuara janë të detyruara t’i sigurojnë Tajvanit mjetet e nevojshme për mbrojtjen e tij. Në vitet e fundit, Shtetet e Bashkuara kanë rritur më tej praninë e tyre ushtarake në rajonin e Azi-Paqësorit dhe kanë rritur shitjet e armëve në Tajvan për të siguruar që ishulli të mund t’i rezistojë agresionit të mundshëm kinez. Sekretari i Mbrojtjes i SHBA-së, Pete Hegseth, i ka thënë Tajvanit se Shtetet e Bashkuara i garantojnë atij “frenim të besueshëm”, që do të thotë se do të marrë të gjitha masat për të parandaluar që Kina të pushtojë lehtësisht.
Pasojat katastrofike
Është konflikti i mundshëm i armatosur midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës që është shqetësimi më i madh për analistët e sigurisë. Një luftë e tillë do të kishte pasoja katastrofike për të gjithë botën dhe mund të shkaktonte kolapsin e ekonomisë globale. Kina ka zgjeruar ndjeshëm aftësitë e saj ushtarake vitet e fundit, nga sistemet e përparuara të raketave te transportuesit e avionëve dhe teknologji të tjera të sofistikuara. Përveç kësaj, ajo merr pjesë në ushtrime të përbashkëta ushtarake me vende si Irani dhe Rusia, gjë që forcon më tej aleancat e saj ushtarake të drejtuara kundër Perëndimit./Marsela SHYTIA/
