Në Beograd refuzimi i Kosovës për t’u përfshirë në “Ballkanin e hapur”, përceptohet si formë e presionit perëndimor mbi Serbinë, për koncesione të reja ndaj Kosovës. Ndërsa thirrjet e perendimorëve, që i bëhen kinse Prishtinës, më shumë janë zëra për Serbinë se për Kosoven!Përndryshe po të mendonin seriozisht, prapa dyerve të mbyllura do t’ia “dredhnin veshin” palës kosovare.
Hezitimi i palës kosovare duket të jetë interes i perëndimorëve, si një formë e presionit mbi Serbinë. Nëse refuzimi i Kosovës do të cënonte interesat e Amerikës dhe Gjermanisë reagimi do te ishte me i ashpër dhe i menjëhershëm.
Artikulli i portalit b92 i përkthyer:
“Në mënyrë indirekte, ky është presioni mbi Serbinë”
Beograd – Presioni i pamjaftueshëm nga Perëndimi, kryesisht Shtetet e Bashkuara dhe Gjermania, mbi Prishtinën për t’u bashkuar me nismën “Ballkani i Hapur” është gjithashtu një presion indirekt ndaj Serbisë.
Ky është mendimi i ish -diplomatit Vladislav Jovanoviç, i cili shton se ky presion indirekt reflektohet në faktin se ata duan që Serbia të bëhet “më e butë” dhe të marrin ndonjë koncesion tjetër prej saj.
Refuzimi i Prishtinës për t’u bashkuar me nismën “Ballkani i Hapur” mund t’i kushtojë politikisht, thotë Jovanoviç, duke theksuar se kjo mund të ndodhë vetëm nëse është kundër interesave të Perëndimit, kryesisht Shteteve të Bashkuara dhe Gjermanisë.
“Por mua më duket se nuk është aspak, se është taktike, më pak e dakorduar dhe e lejuar sepse i përshtatet anës perëndimore që ta vë Serbinë në telashe për një kohë më të gjatë, të jetë më e butë në negociata. Në mënyrë indirekte, ajo është presion mbi Serbinë “
Për ndryshe, ata do t’ia dredhnin veshin Prishtinës pas dyerve të mbyllura dhe ajo do të qëndronte shpejt në vend, dhe ata e bëjnë atë në publik, që është vetëm kozmetikë,” tha Jovanoviç.
Jovanovic thotë se nëse Amerika ose Gjermania vërtet donin të disiplinonin “pulat e tyre në Prishtinë”, ata kanë një mënyrë për ta bërë atë pas dyerve të mbyllura. Megjithatë, shton ai, ata ende besojnë se Prishtina ashtu siç është mund të luajë një rol taktik dhe ata e përdorin atë.
I pyetur nëse “tregimi i muskujve” nga Kurti mund të lidhet me ardhjen e pritshme të një ambasadori të ri amerikan në Prishtinë, Jovanoviç tha se mundet, por se kjo është një politikë amerikane dhe se ai kishte disa interesa të tjera të padeklaruara taktike në lidhje me Serbinë.
“Dhe kjo do ta mbajë atë në pasiguri për ca kohë në të ardhmen, në mënyrë që ta detyrojë atë të bëjë një lëshim tjetër në lidhje me Kosovën” thotë Jovanoviç.
Ai vëren se Amerika nuk mund ta bëjë këtë për një kohë të gjatë, veçanërisht pasi rreziqet politike, siç thotë ai, po bëhen gjithnjë e më të rëndësishme, dhe loja rreth Prishtinës duhet të përfundojë në një periudhë relativisht të arsyeshme. Përndryshe, beson Jovanoviç, ajo lojë mund të rrezikojë të gjitha interesat amerikane në Ballkan, të cilat Amerika dëshiron t’i shmangë.
Duke folur për marrëdhëniet midis Prishtinës dhe Tiranës, dhe në kontekstin e kritikës së kryeministrit shqiptar Edi Rama kundër politikës së ndjekur nga kryeministri i Prishtinës, Albin Kurti, Jovanoviç thotë se marrëdhëniet janë si mes një vëllai te vogël dhe te madh.
Kjo do të thotë se ato kurrë nuk mund të jenë normale, thotë Jovanoviç dhe shpjegon se kjo ndodh sepse vëllai i vogël gjithmonë do të dëshirojë të bëhet më i vjetër, dhe i madhi të mbajë pozicionin e tij.
“Në këtë rast, është diçka më shumë se kaq, dhe ky është interesi i plakut për të hyrë në një lloj koordinimi me dy vende të tjera të rajonit, dhe potencialisht edhe dy të tjera, që do të thotë pesë në total, i cili vlerësohet si një domosdoshmëri sepse BE -ja është një premtim që nuk mund të përmbushet kurrë, por duhet jetuar dhe zgjatur, dhe është më mirë të qëndrosh në një grup me të tjerët si ti, sesa vetëm “, thotë ai.
Jovanovic vëren se ky është një arsyetim logjik që nuk është i ngarkuar me mendime mistike politike. Siç thotë ai, Shqipëria, Maqedonia e Veriut dhe Serbia, të cilat janë në nismën “Ballkani i Hapur”, janë vende që janë të përkushtuara për paqen dhe stabilitetin dhe nuk kanë detyra misterioze. “Megjithatë, shqiptarët e Prishtinës, të cilët pretendojnë se janë një shtet më vete, gjithashtu kanë disa synime të fundit që nuk i zbulojnë plotësisht, dhe kjo është ajo që frenon,” thotë Jovanoviç.
Ai thotë se, megjithatë, ata gjithashtu kanë një shef mbi shefin, dhe ai është Perëndimi, i cili lehtë mund t’i kthejë ata në rrugën e duhur nëse duan. “Por, Perëndimi padyshim nuk po e bën atë nga ndonjë interes, por po shfaqet më publikisht me thirrjet që Prishtina të vijë në vete. Kjo është më shumë për ne sesa për Prishtinën, dhe ato thirrje nuk do t’i luhatin ata”, tha ai. Megjithatë, Jovanovic beson se Prishtina do të duhet të pranojë të jetojë së bashku me të tjerët, edhe pse, siç thotë ai, ajo mund të mos dëshirojë ose të ketë disa interesa të tjera.
