Për herë të parë në historinë e katër dekadave të partisë së tyre, të Gjelbrit kanë nominuar një grua për të kandiduar si kancelare.
Po aq historik është roli qendror që të Gjelbrit do të luajnë në zgjedhjet e përgjithshme të shtatorit, raporton bbc.
Të hënën, Partia e Gjelbër njoftoi se 40-vjeçarja, Annalena Baerbock, do të jetë zgjedhja e parë për të marrë detyrën nga Angela Merkel pas zgjedhjeve të shtatorit. Baerbock ka të ngjarë të jetë gruaja e vetme në garë.
Me konservatorët në kaos mes rreshtave mbi kandidatin e tyre, Partia e Gjelbër mund të përfundojë edhe më e madhja në koalicionin e ri. Kjo do të thoshte që Annalena Baerbock do të ishte kancelarja e ardhshme e Gjermanisë.
Ajo tashmë po krahasohet me udhëheqëset e reja në Zelandën e Re ose Finlandë, transmeton Telegrafi.
Baerbock lindi në 1980, të njëjtin vit kur partia u themelua. Prindërit e saj e morën atë në demonstrata anti-bërthamore. Ajo e përshkruan fëmijërinë e saj si një përzierje e topit të ujit në protesta dhe tortës në shtëpi – një përzierje e radikalizmit komod të klasës së mesme që përmbledh sot Partinë e Gjelbër.
Sipas sondazhit më të fundit, të Gjelbrit kanë 22 për qind të votave, e dyta vetëm pas bllokut konservator të Angela Merkelit – CDU/CSU.
Robert Habeck dhe Annalena Baerbock janë udhëheqësit e përbashkët të të Gjelbërve
Konservatorët kanë rënë nga mbi 40 për qind në verë, kur Gjermania po ecte relativisht mirë në pandemi, në 29 për qind. Në disa sondazhe, konservatorët shënojnë edhe më pak, duke i vendosur ata vetëm katër ose pesë pikë përqindje përpara të Gjelbërve.
SPD e qendrës së majtë po qëndron pezull në mes të adoleshencës së mesme dhe të sipërme për muaj me radhë. Të gjitha partitë e tjera janë mbërthyer, ose thjesht nën shenjën e 10 për qind.
Për t’i bërë gjërat edhe më keq për CDU/CSU, numrat e tmerrshëm të sondazheve nuk marrin ende parasysh grindjen e fundit brenda konservatorëve për kandidatin e tyre për kancelar.
Ndërsa meshkujt konservatorë kanë qenë të zënë me grisjen e vetvetes në një grindje jo-forcuese për pushtet, të Gjelbrit në heshtje filluan me zgjedhjen e kandidatit të tyre për vendin e lartë. Me një fshehtësi të ngjashme me Kremlinin, asgjë nuk doli jashtë deri në vendimin zyrtar të hënën.
Udhëheqja e re e Gjelbër ka zhvilluar një kontroll të disiplinës partiake dhe një etje për pushtet për të cilën Bismarck do të ishte krenar.
Por gjërat nuk kanë qenë gjithmonë harmonike në Partinë e Gjelbër. Tradicionalisht konservatorët disiplinohen dhe të Gjelbrit janë kaotik.
Pamjet televizive të ceremonisë së themelimit të partisë duken si një mbledhje e unionit studentor, me të rinj me flokë të ashpër me bluza kërpi dhe xhaketa të thurura që bërtasin me pasion.
Për pjesën më të madhe të historisë së saj, partia është grindur nga ndarjet midis “Realos”, ose realistëve, të cilët besojnë se shoqëria kryesore duhet të fitohet, dhe “Fundis”, ose fondamentalistëve, të cilët e shohin çdo kompromis si një shitje, transmeton Telegrafi.
Në vitin 1998, të Gjelbrit hynë në koalicionin e tyre të parë qeverisës kombëtar, si partner i ri ishte SPD-ja e qendrës së majtë. Ministri i ri i Jashtëm i Gjelbër, Joschka Fischer.
“Realos” kishin fituar – por betejat u intensifikuan me kompromiset që erdhën me pushtet. Në vitin 1999, Fischer u qëllua në kokë nga një qese me bojë të kuqe në një konferencë partie kur tha se të Gjelbrit do të mbështesnin sulmet ajrore të NATO-s në Kosovë.
Rreshtat vazhduan për dekada, duke lënë të Gjelbrit të përçarë dhe në shkretëtirën politike në shkallë vendi.
Por udhëheqja pragmatike dhe e suksesshme në qeveritë e fuqishme rajonale tregoi që të Gjelbrit mund të qeverisnin në mënyrë efektive.
Në vitin 2011, shteti i pasur i Baden-Württemberg votoi kryeministrin e parë rajonal të Gjelbër të Gjermanisë, Winfried Kretschmann. Me një përzierje të pragmatizmit ekonomik dhe bindjes mjedisore, ai ka qëndruar në pushtet dhe ka mbetur popullor.
Tre vjet më parë partia votoi për Baerbockin dhe Robert Habeck, si udhëheqës të përbashkët të partisë – të dy “Realos”, por me një aftësi mbresëlënëse për t’i bashkuar të dy krahët. Ndërsa numri i sondazheve të të Gjelbërve u rrit, opozita u shua.
Por marshimi i tyre drejt pushtetit nuk do të jetë i lehtë. Të Gjelbrit shpesh mbi-anketojnë dhe performojnë më keq. Votuesit u pëlqen të tingëllojnë të virtytshëm dhe të thonë se do të votojnë të Gjelbërit. Por kur bëhet fjalë për ditën e zgjedhjeve, besnikëritë tradicionale dhe shqetësimet pragmatike mbi ekonominë fillojnë, transmeton Telegrafi.
Të Gjelbrit gjithashtu do të jenë në vijën e zjarrit nga të gjitha anët. E majta do t’i quajë ata borgjezë elitistë të cilët kujdesen më shumë për pirjen e latave të sojës sesa për të drejtat e punëtorëve. E djathta do të ngrejë spektrin e moralistëve predikues që duan të ndalojnë veturat dhe suxhukët gjermanë.
Por pas 16 vitesh të një kancelareje me nuancë të gjelbër Merkel – ajo po heq gradualisht bërthamën dhe qymyrin – Gjermania ka ndryshuar. Rryma kryesore është më e gjelbër, dhe Partia e Gjelbër është më e zakonshme. Pra, klishetë anti-Gjelbër duken të datuara dhe mund të fyejnë votuesit.
Sido që të jetë, të Gjelbrit janë përqendruar në pushtet. Askush nuk bën më shaka me muesli.
Po kush është Annalena Baerbock?
Në vitet e fundit, ajo ka provuar të jetë një eksperte për ndryshimin e klimës, e ditur në politikën e jashtme dhe e guximshme në veprimet e saj kundër populizmit dhe ksenofobisë. Kur të Gjelbrit votuan përsëri për dyshen kryesore në vitin 2019, ajo mori 97 për qind të votave të delegatëve. Robert Habeck, burri që udhëheq së bashku me të, ka besimin e 90 për qind të delegatëve.
Të dy ishin një tandem jashtëzakonisht i suksesshëm në krye të të Gjelbërve. Temat e tyre, të tilla si lufta kundër ndryshimit të klimës, janë me interes për votuesit e rinj.
Megjithatë, pasi të Gjelbrit kanë një shans reale për të udhëhequr koalicionin e ardhshëm qeverisës, mund të ketë vetëm një kandidat. Do të jetë një “pickim i vogël për zemrën” e të dyve që nuk do të jenë kandidatë, pranoi Baerbock në një intervistë për Spiegel, të cilën ajo e dha së bashku me Habeckun. “Kur keni ambicie, natyrisht që doni të tregoni: Unë mund ta bëj atë,” tha ajo.
Ambicia e Annalenas nuk ka munguar asnjëherë. Ajo lindi në vitin 1980 në Patenzen, pranë Hannoverit. Ajo ishte e përfshirë seriozisht në sport, ishte e treta në kampionatin gjerman me kërcim me trampoline. Në moshën 16 vjeçare, shkoi në Shtetet e Bashkuara, ku kaloi një vit. Ajo studioi juridikun në Hannover dhe në Shkollën e njohur të Londrës për Ekonomi dhe Shkenca Politike.
Biografia e saj tipike perëndimore ngre pyetjen se si mund të përballet me votuesit në lindje të vendit, ku të Gjelbrit tradicionalisht qëndrojnë keq. Por ka edhe harta të mira – ajo jeton me burrin dhe dy fëmijët e saj në Potsdam afër Berlinit, e cila është provinca e Brandenburgut, dikur pjesë e RDGJ.
