Greqia nuk e ka njohur Kosovën, të cilën Serbia nuk duhet ta harrojë kurrë dhe ka siguri se nuk do ta bëjë këtë në të ardhmen. Megjithëse kishte një grindje midis Beogradit dhe Athinës në korrik 2015. Pak i induktuar për shkak të deklaratave të formuluara keq dhe madje edhe më keq të transmetuara të dy kryeministrave të atëhershëm, disi për shkak të pozitës së Panos Kamenos se Greqia nuk do të bllokojë pranimin e Prishtinës në organizatat ndërkombëtare, përfshirë ato “të sigurisë”, transmeton InfoShqip.
Serbia zyrtarisht kërkoi sqarim, kjo u kuptua si mbështetje për hyrjen e Prishtinës në NATO, grekët pastaj kujtuan të gjitha mospërputhjet e Beogradit ndaj çështjes maqedonase me Shkupin, dhe shtuan përmes vlerësimeve të analistëve që pozicioni i Kamenos për interpretimin e tyre ishte në përputhje me Sipas marrëveshjes së Brukselit, Sputnik shprehet në analizë.
Kishte edhe (të sakta!) Komente që Beogradi nuk reagoi në mënyrë të ngjashme kur të tjerët, dhe ata që ndihmuan ndarjen shqiptare – dhanë nota shumë më të vështira dhe më të këqija!
Doli më vonë se zhvatja në të cilën Greqia u gjend pas të gjitha “prishjeve të brendshme” dhe negociatave për konsolidimin financiar, u përdor për të bërë presion ndaj sponsorëve shqiptarë ndaj Athinës për t’u dorëzuar rreth Kosovës. Sipas modelit – nëse bëni një koncesion të tillë, do të merrni kushte më të favorshme për masa shtrënguese dhe ripagimin e borxhit. Sidoqoftë, kabineti i Tsipras nuk iu nënshtrua presionit amerikan dhe gjerman!
Tani tema po ri-aktualizohet, mekanizma të ngjashëm presioni po aplikohen, vetëm arsyeja është e ndryshme. Prandaj përmendja e Francës. Ndër çështjet më të rëndësishme për Greqinë është sigurisht “demarkacioni” në ujërat mesdhetare lindore. Në njërën anë janë Greqia, Qiproja dhe Izraeli, nga ana tjetër Turqia dhe Egjipti.
Grupi i parë mbështetet nga Parisi. Pas të gjitha është historia e depozitave të bollshme të gazit natyror në këtë zonë, të drejtat për hulumtim, shfrytëzim dhe tubacionet që duhet t’i lidhin ato me tregun e Evropës Perëndimore. Që nga momenti kur NATO, në vend të të drejtave të njeriut për arsyen e ekzistencës së saj, vendosi sigurinë e energjisë në radhë të parë, gjërat filluan të ndryshojnë në drejtim të angazhimeve strategjike dhe aspiratave gjeopolitike.
Realizimi i një prej çështjeve më të rëndësishme bëhet në kornizën e re që u është imponuar atyre. A do të çojë kjo në njohjen e krijimit shtetëror të shqiptarëve të Kosovës-Metohisë? Sipas propozimit të pretenduar, për autonominë serbe të Kosovës Veriore dhe statusin e veçantë të Kishës Ortodokse Serbe, shqiptarët do të merrnin liberalizimin e vizave dhe njohjen e Greqisë!?
Kreu i Zyrës së Ndërlidhjes me Kosovën, Hrisula Aliferi, përsëriti qëndrimin e saj zyrtar, duke theksuar se Greqia “përpiqet për konsolidimin e paqes, demokracisë dhe stabilitetit, sigurisë dhe zhvillimit ekonomik, si dhe sundimin e ligjit në Ballkanin Perëndimor, nga vendosjen e marrëdhënieve të fqinjësisë së mirë duke respektuar të drejtën ndërkombëtare “.
Deri më tani, ka qenë e qartë se çfarë nënkuptohet me “respektimin e parimeve të së drejtës ndërkombëtare” në Greqi. Për të ndryshuar këtë qëndrim, mund të përdoren (keq) të gjitha ato interpretime të çuditshme të Rezolutës 1244 që erdhën nga Beogradi. Nëse nuk është tashmë, atëherë kjo situatë e pakëndshme duhet të na mësojë se pesha e asaj që përdoret për të forcuar pozicionin negociues nuk duhet të relativizohet kurrë dhe askund, thotë “Sputnik” në analizë.
Sidoqoftë, Greqia përballet me sfida shumë më të mëdha dhe pozicioni i saj është krejtësisht i ndryshëm nga ai i Izraelit.
Së pari, është Qipro. Njohja eventuale e Kosovës do të kënaqte më shumë turqit, madje më shumë se vetë shqiptarët. Shikuar nga ky kënd, është një aventurë që mund të rezultojë në një rezultat katastrofikSë dyti, në një rezultat të pafavorshëm, gjatë problematizimit serioz të marrëdhënieve me Turqinë, Athina nuk mund të llogariste në mbështetjen e sinqertë dhe të pandarë të partnerëve perëndimorë. Para së gjithash, Gjermania, e cila përmes North Stream 2 zgjidh çështjen e saj të sigurisë së energjisë dhe nuk ka nevojë të hyjë në konflikte të reja me Ankaranë për shkak të projektit të përmendur të Mesdheut Lindor. Dhe kjo ndryshon të gjithë faturën, transmeton InfoShqip.
Së treti, mbështetja amerikane për Prishtinën u dha krahëve ambiciet e Shqipërisë së Madhe, të cilat janë një kërcënim i barabartë për Grekët si dhe Serbët. Në planin afatgjatë, asgjë nuk zgjidhet me një vendim të ri politik.
Së katërti, përvoja pas Marrëveshjes së Prespës tregon se një gabim ishte bërë në hapa dhe se mbijetesa e “status quo” ishte më e përshtatshme për Greqinë. Maqedonia e Veriut ndryshoi emrin e saj, por ajo forcoi shumë pozicionin e faktorit shqiptar dhe hapi dyert për forcimin e ndikimit Bullgar, i cili në ndonjë opsion të marrëveshjes strategjike Bullgaro-Shqiptare rrezikon pozicionin gjeopolitik të Greqisë.
Presionet shumë të pakëndshme ndaj Greqisë për të ndryshuar pozicionin e saj në lidhje me “çështjen e Kosovës” kanë vazhduar për një kohë të gjatë, jo nga dje. Përkundër kësaj, Athina zyrtare mbeti e vendosur në pozicionin e mbrojtjes së parimit.
Megjithëse “strategjia e saj e daljes” ishte të gjente “zgjidhje të ndërmjetme” falë të cilave marrëdhëniet me Prishtinën u normalizuan gradualisht. Të cilat, duke pasur parasysh “falimentimet” dhe “borxhet“, nuk janë aspak të vogla dhe as nuk ishin të thjeshta.
Grekët dhe serbët kanë shumë të përbashkëta, duke përfshirë idenë se ne jemi dy kombe vëllazërore. Ne nuk jemi në një pozitë të rehatshme, as ne, jemi të detyruar të bëjmë kompromise të ndryshme nga palë të ndryshme. Dhe kjo duhet kuptuar. Dhe përpiquni të mbani marrëdhëniet në një nivel të lartë, dhe vëllazëria nuk prishet.
Përndryshe, ne vetëm do të bëjmë të lumtur armiqtë tanë, të cilët kanë qenë të zakonshëm për ne gjatë gjithë historisë./InfoShqip.com
