Që nga fillimi i pushtimit në shkallë të plotë të Ukrainës, Gjermania është kritikuar shpesh, veçanërisht nga anëtarët e Bashkimit Europian në Europën Lindore, se po tregohej asnjëanëse.
Ata kanë qortuar qeverinë gjermane veçanërisht për furnizimin me armë. Për të qenë të drejtë, Berlini ka dërguar disa armë, duke përfshirë obusë dhe raketahedhës të shumtë, të cilat kanë dëshmuar vlerën e tyre në luftën kundër forcave ruse.
Dhe qeveria gjermane ka qenë mjaft e gatshme për të vendosur sanksione kundër Rusisë. Megjithatë, tani ka disa shenja se shoqëria gjermane po lodhet nga lufta në Ukrainë.
Sipas një sondazhi në tetor, 40% gjermanëve besojnë plotësisht ose pjesërisht se NATO provokoi Rusinë për të pushtuar Ukrainën. Ky numër është rritur në 59% në provincat që dikur ishin pjesë e Gjermanisë Lindore komuniste.
Rreth një e treta e të anketuarve ndajnë pikëpamjen se Ukraina është historikisht pjesë e Rusisë dhe afërsisht i njëjti numër janë dakord me teorinë se SHBA-të kishin ndërtuar laboratorë sekretë në tokën ukrainase për të zhvilluar armë biologjike.
Ajo që ka rëndësi në këtë sondazh është tendenca. Krahasuar me një sondazh të kryer nga e njëjta organizatë, CeMAS, në prill, përqindja e të anketuarve që mendojnë pozitivisht është rritur.
Anti-amerikanizmi në të majtën dhe në të djathtën ekstreme, së bashku me pacifizmin e ngulitur në kulturën politike të Berlinit, ofron terren për narrativat ruse.
Por Gjermania nuk është e vetmja në këtë, sipas të dhënave.
Në Itali, mbështetja publike për dërgimin e armëve në Ukrainë ka ndryshuar nga 41% në krahasim 57% në Gjermani dhe 62% në Francë. Skepticizmi mbizotëron në Sllovaki, Bullgari – parlamenti i së cilës, megjithatë, vendosi të dërgojë furnizime ushtarake në Kiev dhe Hungari, e vetmja pengesë e BE-së për momentin.
Në Greqi, 28% fajësojnë NATO-n për konfliktin dhe në Bullgari, 44%. Lufta dhe veçanërisht ndikimi i saj në inflacionin e energjisë ka sjellë gjithashtu pakënaqësi. Më 29 tetor, në Pragë u mbajt një tubim i madh kundër politikave të qeverisë pro-BE në mbështetje të Ukrainës.
Më 5 nëntor, dhjetëra mijëra marshuan në Romë, duke bërë thirrje për paqe dhe për ndalimin e dërgesave të armëve në Kiev. Në Gjermani janë mbajtur protesta kundër luftës dhe rritjes së kostos së jetesës.
Kjo është pikërisht ajo që synon strategjia e presidentit rus Vladimir Putin. Duke e zgjatur luftën në mënyra të ndryshme – nga një mobilizim masiv deri te sulmet e pamëshirshme kundër infrastrukturës civile në të gjithë Ukrainën, ai po nxit unitetin perëndimor.
Ai është përpjekur gjithashtu të ushtrojë presion ekonomik mbi BE-në duke ndërprerë furnizimin me gaz pak para fillimit të dimrit në Europë.
Megjithatë, recesioni është në horizont dhe qeveritë e BE-së mund të përballen sërish me një sfidë të fortë nga populistët. Zgjedhjet e fundit në Itali dhe Suedi, në të cilat partitë e ekstremit të djathtë arritën fitore të mëdha, janë një shenjë paralajmëruese.
Populistët mund të sulmojnë refugjatët ukrainas, duke përfshirë më shumë se 1 milion që janë aktualisht në Gjermani. Nëse Berlini ndryshon dhe shkurton mbështetjen për Kievin, të tjerët në BE do ta ndjekin shumë shpejt të njejtin shembull.
Populli në Gjermani ende mbështet Ukrainën. Një sondazh i shtatorit i kryer nga transmetuesi publik ZDF tregon se 74% e gjermanëve favorizojnë mbështetjen e Ukrainës pavarësisht faturave të larta të energjisë.
Në një tjetër sondazh nga tetori, rreth 86% e qytetarëve e shohin Rusinë si një “kërcënim global”. Kjo nuk ka gjasa të ndryshojë në të ardhmen. Strategjia afatgjatë e Gjermanisë pasqyron gjithashtu mbështetje të fortë për një front anti-rus.
Berlini ka miratuar një program ambicioz për të rritur shpenzimet e mbrojtjes dhe për të riparuar politikën e jashtme dhe të sigurisë. Me krijimin e një fondi prej 100 miliardë eurosh nga qeveria gjermane për të modernizuar ushtrinë, Rusia po përballet me një BE shumë më të fuqishme në perëndim të kufirit të saj.
Në frontin diplomatik, kancelari Olaf Scholz nuk ka nxituar të mbështesë thirrjet për bisedime paqeje midis Ukrainës dhe Rusisë. Në fakt, ai po bën përpjekje për të bindur Kinën, Indinë dhe fuqitë e tjera që të mos mbështesin Putinin.
Scholz mori disa kritika për një vizitë në Pekin, por udhëtimi duket se po shpërblehet. Udhëheqësit, duke përfshirë presidentin kinez Xi Jinping dhe kryeministrin indian Narendra Modi – hodhën poshtë “epokën e luftës” dhe dënuan kërcënimet për përdorimin e armëve bërthamore.
Por nëse ka një vend që mund të ndryshojë rrjedhën e luftës në Ukrainë, nuk është Gjermania, por Shtetet e Bashkuara.
Mbështetja amerikane ka qenë thelbësore për të ndihmuar Kievin për t’i rezistuar agresionit dhe për të çliruar rreth gjysmën e tokës që Rusia pushtoi në fillim të pushtimit të saj.
Zgjedhjet afatmesme nuk do të ndryshojnë ndjeshëm politikën e SHBA-së, por ka një pyetje të madhe në lidhje me Donald Trump. Opsioni më i mirë i Putinit është të vazhdojë luftën, duke shkaktuar kërdi dhe vuajtje të mëdha në Ukrainë, ndërsa pret një ndryshim në Shtëpinë e Bardhë në dy vitet e ardhshme.
Rikthimi i Trump në Uashington do të ishte një çmim shumë më i madh për Kremlinin sesa një ndryshim i strategjisë në Berlin.
Nga Dimitar Bechev, Aljazeera
