“A nuk mund ta paguani Lukakun? Na jepnji njërin nga Lautaro dhe Skriniar, kështu do të rregullojmë gjithçka”. Kjo, në mënyrë të përmbledhur, është përmbajtja e një komunikimi që u zhvillua ditët e fundit midis Manchester United dhe Interit. Por, a ishte kjo një kërkesë aktuale apo një provokim, në përpjekje për t’i detyruar zikaltrit? Përgjigja përfundimtare, për momentin, është e pamundur të jepet. Sidoqoftë, do të arrijë në mënyrë të pashmangshme deri në fund të marsit.
Ndërkohë, është e nevojshme të kuptohet pse duhej të krijohej një situatë e tillë. Premisa është që “Djajtë e Kuq” kanë pretenduar të përfshijnë në kontratën për shitjen e sulmuesit belg një klauzolë, sipas së cilës, nëse një nga afatet e ndryshme të pagesave të përcaktuara në detaje nuk respektohet, zikaltrit menjëherë bëhen debitorë të Manchester United, e gjithë sasia e mbetur e shumës bashkohet në një pagesë të vetme.
Epo, duket se me të vërtetë një afat është anashkaluar. Jo një këst, por një bonus. Në thelb, një nga kushtet e parashikuara në kontratë u përmbush dhe një çmim shtesë u bë efektiv për Manchester United. Një çmim, padyshim, që duhet të paguhet brenda një periudhe të caktuar kohe. Interi, ndoshta për shkak të problemeve të njohura të likuiditetit, nuk e ka bërë pagesën në kohën e duhur dhe, për këtë arsye, klauzola ndëshkuese ka hyrë në fuqi. Rezultati është që, në këtë pikë, një borxh prej rreth 50 milionë eurosh u krijua ndaj “Djajve të Kuq”. Dhe pasqyrimi më i menjëhershëm për atë borxh ka të bëjë me licencat e UEFA-s.
