Kryediplomati i ri amerikan: Pse Antony Blinken është e kundërta e Mike Pompeo-s

Kitarist i pasionuar dhe i sjellshëm, aktivist i të drejtave të njeriut, Sekretari i Shtetit i ardhshëm i Shteteve të Bashkuara, Antony Blinken është personifikimi i një diplomati në karakter, krejtësisht i kundërt në disa tipare me Sekretatin aktual Mike Pompeo, shkruan agjencia AFP.

Blinken është një bashkëpunëtor për një kohë të gjatë i Presidentit të zgjedhur Joe Biden, i cili e emëroi atë në krye të diplomacisë në administratën e tij.

Ai flet rrjedhshëm frëngjisht dhe një mbështetës i flaktë i bashkëpunimit ndërkombëtar dhe aleancave amerikane, të cilat kërcënohen nga qasja agresive e Presidentit aktual Donald Trump.

I hijshëm dhe me flokë gri, Blinken 58-vjeçar, të cilin të gjithë e quajnë Tony, nuk mund të jetë më ndryshe nga Pompeo i pasjellshëm, thuhet në një koment.

“I butë, i qetë dhe modest”

“Ai është me sjellje të butë dhe modest, siç duhet të jetë”, tha Robert Malley, shoku i fëmijërisë së Blinken, i cili tani është president i Grupit Ndërkombëtar të Krizave.

“Unë ende nuk kam takuar askënd që e kujton Tony-n që të shpërthejë ose tregojë sjelljetë tërbuar”, shton Malley.

Blinken, Zv.Sekretari i Shtetit në administratën e Barack Obama, mund të tregonte ende instinkte të ndryshme nga ato të Biden, megjithëse, ashtu si në 20 vitet e kaluara, ai pa dyshim do të mbetet besnik ndaj tij.

Nipi i një të mbijetuari të Holokaustit, Blinken mbrojti ndërhyrjet ushtarake në baza humanitare, ndërsa Biden ishte i kujdesshëm në lidhje me përdorimin e forcës.

“Superfuqitë nuk bëjnë bllof”, thuhet të këtë thënë Blinken në një paralajmërim të përsëritur në kontekstin e operacioneve në luftën siriane, megjithëse Obama vendosi për një rol të kufizuar të SHBA atje.

Në fillim të këtij viti, Blinken, duke folur për humbjet “e tmerrshme” të jetëve në Siri, tha se qeveria e mëparshme duhet të pranojë dështimin në atë vend.

Blinken filloi karrierën e tij në Departamentin e Shtetit nën Bill Clinton dhe si ndihmës i Biden në Komitetin e Marrëdhënieve të Jashtme të Senatit Amerikan, ai përgatiti përgjigjet e SHBA ndaj trazirave politike dhe paqëndrueshmërisë në të gjithë Lindjen e Mesme, duke përfshirë misionet e diskutueshme në Egjipt, Irak dhe Libi.

Pasioni i Blinken për ndalimin e krimeve të luftës mund t’i atribuohet njerkut të tij, shtetasit polak Samuel Pisar, një prej të mbijetuarve më të rinj të Holokaustit.

Njerku i mbijetoi ferrit të Auschwitz dhe Dachau

Një avokat i respektuar që punoi për të përmirësuar marrëdhëniet midis Perëndimit dhe ish-Bashkimit Sovjetik, Pisar transferoi familjen në Paris, ku Blinken ndoqi shkollën prestigjioze “Jeannine Manuel”.

Kolegu i tij Malley theksoi se Blinken përthithi rolin amerikan në botë si një amerikan i ri në Paris gjatë Luftës së Vietnamit.

“Toni besonte fuqimisht në vlerat e tij dhe identitetin amerikan, por ai jetoi në një vend të huaj dhe për këtë arsye u detyrua të shikonte botën përmes syve të një shteti tjetër në një kohë kur Amerika nuk ishte më e popullarizuara,” tha ai.

Babai biologjik i Blinken është një bankier i shquar i investimeve, ndërsa nëna e tij, Judith Pisar, drejtoi Qendrën Amerikane në Paris për vite me radhë, një vend ku u takuan artistët.

Karriera muzikore e Blinken gjithashtu filloi në rininë e tij në Paris.

Ai luajti xhaz dhe rock, duke qenë dhe admirues i Pink Floyd.

Blinken studioi në Harvard, ku shkroi për revistën Harvard Crimson, dhe pasoi një karrierë juridike në Partinë Demokratike dhe Komitetin e Marrëdhënieve me Jashtë të Senatit.

Historia me tankun amerikan

Blinken thotë se pikëpamjet e tij janë formuar ende nga njerku i tij, i cili mbijetoi në kampet e përqendrimit Auschwitz dhe Dachau para se të arratisej pasuar nga një shi plumbash gjermanë.

Pas dy ditësh fshehjeje në pyll, adoleshenti Pisar dëgjoi një tank; për habinë e tij, ai nuk pa një ushtar gjerman por një afro-amerikan.

Ai u gjunjëzua dhe tha tre fjalët e vetme që dinte në anglisht, të cilat ia kishtë mësuar e ëma: ‘Zoti e bekoftë Amerikën’,” rrëfeu Blinken.

Ushtari e mori atë në një tank, domethënë, duke folur metaforikisht, e çoi në Shtetet e Bashkuara dhe lirinë”.

Ky është vendi me të cilin jam rritur: Shtetet e Bashkuara, të cilat kanë një rol të jashtëzakonshëm, unik, të mirëpritur,” përfundoi shefi i ri i diplomacisë amerikane. /tesheshi.com/


PËRGJIGJU

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem shkruani emrin tuaj këtu