Tajip Erdogan po është një “dhimbje koke” për administratën e Bidenit, siç shkruan New York Times, në një artikull të nënshkruar nga Michael Crowley.
Sipas kolumnistit, shqetësimi i Shtëpisë së Bardhë për presidentin turk është për faktin se Ankaraja shpesh ndjek një politikë që bie ndesh me axhendën e vendeve perëndimore dhe “çmend administratën e liderit amerikan”.
Ditë përpara se të kryesojë marrëveshjen e grurit Rusi-Ukrainë, Erdogan ka rindezur një paralajmërim se ai mund të vërë veton ndaj planeve të NATO-s për të pranuar Suedinë dhe Finlandën si anëtarë në muajt e ardhshëm, një veprim që – nëse realizohet – do të turpëronte thellësisht Aleancën dhe Administratën e Biden-it. Për më tepër, Kongresi këtë muaj shprehu rezerva për “premtimin” e Biden-it në samitin e NATO-s në Spanjë muajin e kaluar për t’i shitur Turqisë dhjetëra avionë luftarakë F-16.
“Erdogan duket se është në ekipin tonë, por më pas ai bën gjëra që qartazi nuk i bëjnë dobi Perëndimit”, tha për Times ish-zyrtarja e Departamentit të Shtetit, Elizabeth Shackleford, duke zbuluar acarimin e presidentit turk me zyrtarët e administratës së Biden.
Në të njëjtën kohë, kolumnisti kujton udhëtimin e tij në Teheran për t’u takuar me Ibrahim Raisi dhe Vladimir Putin. “Kjo jo vetëm që bie ndesh me politikën anti-ruse të Perëndimit, por shkatërron narrativën e vendeve të NATO-s për një Iran dhe Rusi të izoluar thellësisht,” tha Crowley, duke cituar analistët.
Më vonë gjatë javës, një zëdhënës i Shtëpisë së Bardhë përsëriti shqetësimet e SHBA në lidhje me kërcënimet e Erdoganit për të nisur një pushtim të ri në Sirinë veriore që synon luftëtarët kurdë të mbështetur nga Uashingtoni, të cilët presidenti turk i konsideron terroristë.
Sipas Times, veprimet e Erdoganit në tërësi – dhe aftësia e kufizuar e Biden për t’i mbajtur atë si një aleat strategjik – bien ndesh me axhendën e aleatëve perëndimorë. Për zyrtarët amerikanë, roli i presidentit turk është shpesh “i çmendur”.
Në të njëjtën kohë, zyrtarë të tjerë të administratës së Biden-it thonë se “të prishesh plotësisht Erdoganin do të ishte vetëshkatërrim”. Pozicioni i kombit të tij në udhëkryqin e Lindjes dhe Perëndimit është strategjik dhe e lejon atë të bisedojë me fqinjët edhe më të mundimshëm – siç dëshmohet nga marrëveshja e grurit, e cila krijoi një korridor të çmilitarizuar përmes Detit të Zi për eksportet bujqësore të Ukrainës.
