“Ky qen më shpëton jetën çdo ditë. Si i pastrehë, natyrisht se jam i kënaqur që ai më bën shoqëri. Jam i gëzuar që kam edhe një zemër që rrah për mua dhe është në anën time. Ai mi bartë gjësendet nga marketi, nuk më lejon asgjë të kapi me dorë”, fillon rrëfimin për jetën e tij Andy Hachins, i pastrehu nga rrugët e Londrës.
Ish-përdoruesi i heroinës i cili dikur vidhte për të konsumuar lëndë të ndryshme narkotike, “nuk ishte për askënd i mirë”, siç e pranon edhe vetë. Në anën tjetër, qenushi me emrin Bailey kishte probleme shëndetësore qysh kur e kishte larguar nga rrugët në ditën kur doli nga burgu në vitin 2011.
“E kam blerë në rrugë nga një lypës, i cili ma shiti për 12 funte. Ai i kishte vetëm 4 javë jetë. Prej asaj kohe jemi të pandashëm, dhe më duhet të pranoj se kurrë më nuk i kam prekur apo konsumuar lëndët narkotike”, ka deklaruar Andy.
“Shumë vite më parë e kishte humbur disi orientimin për jetë, kam përdorur drogë nga më të fortat. Kam qenë shumë herë në burg. Kam qenë armiku i vetes. Ndihesha vazhdimisht i vetmuar, dhe shpesh kam menduar të bëjë vetëvrasje. Njëherë jam afruar në një urë dhe kam dashur të kërcej. Aty më mua ishte edhe Bailey, dhe kështu e pyeta veten nëse dua ta marrë edhe atë me vete në ujë. Megjithatë, i thash vetes se kemi vetëm një shans, dhe vetëm njëherë jetojmë, kush jam unë që t’ia përcaktoj vetes momentin e vdekjes? Ka qeni momenti më i vështirë në jetën time. Qëndrova ulur për disa orë duke mos i hequr sytë nga ky qen. Kështu ai më bindi që mos ta bëjë një gjë të tillë, dhe pavarësisht faktit që nuk mund të flet, mes nesh ekziston një lloj komunikimi. Kështu që edhe njëherë më ka shpëtuar jetën”, ka shtuar Andy.
Ai është i bindur që kur një njeri jeton në rrugë, askush nuk e vëren prezencën e tij.
“Njerëzit kalojnë pranë jush, dhe ndiheni që askush në këtë botë nuk brengoset për ju. Thjesht ekzistenca e juaj nuk ka kurrfarë rëndësie. Kështu e bindni veten që jeni të padobishëm, aspak të nevojshëm. Por me Bailey është ndryshe. Ai nga unë kërkon ushqim, dashuri dhe të luaj me të. Thjesht jam bërë faktor në jetën e tij”, ka thënë ndër tjera ky i pastrehë.
Por, Andy pranon se ka raste kur mendon për drogën, dhe beson se të gjithë ata që dikur ishin të varur, mendojnë nganjëherë për të kaluarën e tyre. Megjithatë, Bailey është arsyeja kryesore që zgjohet çdo mëngjes, pasi e di se e pret për shëtitje.
“Ai ka ndikuar që unë të njoftoj shumë njerëz, artistë, persona interesant të cilët po të mos ishte ai nuk do të mi kushtonin 10 minuta në rrugë. Në fund të fundit, kur mbyllen dyert dhe fiken dritat, ai është i vetmi që më ngroh. Ai gjithmonë është pranë meje, flemë së bashku dhe ndajmë të njëjtën batanije”, ka deklaruar për fund Andy.
Ai është i bindur se qeni mund të shëroj gjithçka. E gjitha qëndron tek dashuria dhe vetëm te dashuria. Fal tij, Andy ka mësuar se varësia e drogës e ka bërë që ai ta humb familjen, të falë dashuri dhe çfarë më e rëndësishmja të pranoj. /Telegrafi
